Znane wszystkim przysłowie mówi, że oczy są zwierciadłem duszy. Za jego ramę trzeba więc uznać rzęsy. W kulturze współczesnej ich rola jest trudna do przecenienia o czym świadczy fakt, że producenci maskary, nastawieni tylko i wyłącznie na tymczasowe zwiększenie objętości rzęs, generują ponad 5 mld dolarów każdego roku!
Długie, gęste i absolutnie czarne są uważane za nieodzowny atrybut kobiecego piękna. To tłumaczy rosnącą z roku na rok popularność wszelkich metod sztucznego przedłużania rzęs. Zwiększenie atrakcyjności seksualnej, za sprawą trzepotania długimi rzęsami to jednak sprawa drugorzędna. Te drobne włoski odgrywają bardzo ważną rolę dla ochrony zdrowia.
Kilka faktów.
Na górnej powiece rośnie od 150 do 250 włosków, na dolnej od 50 do 150. Naturalna żywotność rzęs wynosi od 3 do 5 tygodni. Za ich długość odpowiada głównie genetyka, jeśli jeden z rodziców ma okazałe rzęsy, istnieje ogromne prawdopodobieństwo, że przekaże to szczęście dziecku. Jest to bowiem jedna z cech zaliczanych w genetyce do dominujących. Rzęsy mierzą przeciętnie 10 mm, rekordowa odnotowana długość wynosi jednak 6,4 cm co kwalifikuje się oczywiście jako biologiczna anomalia.
Matka natura zaopatrzyła nas w rzęsy dla ochrony wrażliwej gałki ocznej przed owadami, kurzem i roztoczami. Te ostatnie co prawda stale żyją na włoskach wokół oka, ale nie są dla nas zagrożeniem. Według niektórych źródeł powinniśmy cieszyć się tym faktem, ponieważ roztocza żywią się zanieczyszczeniami u ujścia meszków włosowych, dzięki czemu wydłuża się cykl życia rzęs.
Posiadają one taką samą wrażliwość jak wąsy u kota, reagują na najdrobniejsze bodźce, wywołując obronny odruch zamknięcia się powiek.
Składają się w 97% z keratyny i w 3% z wody- dokładnie tak, jak pozostałe włosy na naszym ciele.
Rzęsy występują tylko u ssaków. Krowom, koniom czy sarnom możemy ich nawet pozazdrościć.